Het kunstwerk

Ik ben naar de cabaretvoorstelling van Daniël Arends geweest, genaamd ‘Carte Blanche’. Dit was in Tiel in schouwburg Agnietenhof en ik was hier op 30 oktober 2015.

‘Carte Blanche’ is een voorstelling die gaat over Daniël Arends, waarin hij op zoek gaat naar zichzelf en misschien nog wel belangrijker, naar hoe hij graag wil zijn. Dit doet hij door middel van redelijk veel grove grappen en opmerkingen, al kan zijn taalgebruik soms ook ineens weer erg netjes zijn.

De show ‘Carte Blanche’ is de vijfde show van Daniël Arends. Tijdens de voorstelling zat de zaal helemaal vol, aangezien de voorstelling was uitverkocht. Wat mij opviel was dat er mensen van mijn leeftijd zaten, maar dat er ook veel ouderen aanwezig waren. Het was dus een voorstelling voor alle leeftijden.

De kunstenaar

Daniël Joko Erik Arends is geboren op 25 oktober 1979. Hij is geboren in Jarkarta, maar werd geadopteerd door een Nederlands echtpaar waardoor hij samen met hun opgroeide in Bussum.

Daniël Arends heeft aan het gymnasium gestudeerd, maar heeft het niet verder geschopt dan de bovenbouw. Hierna heeft hij gestudeerd in Amsterdam aan de Acedemie voor Kleinkunst. Tijdens deze opleiding hoorde hij bij de cabaretgroep "Vier Gasten”. Vanaf 2006 sloot hij zich aan bij de groep cabaretiers van de “Comedytrain”.

Hij begon met het maken van solo-optredens in 2007. Hiervoor heeft hij al de jury-en publieksprijs gewonnen van het festival Camaretten in 2006.

Arends probeert naar het voorbeeld van Shakespeare in zijn show een balans te vinden tussen grove, platte grappen en tussen filosofische, wijze woorden. Zijn show kreeg erg goede kritieken. Zo zegt het NRC over ‘Carte Blanche’: “Sublieme Arends stookt een vreugdevuur van onwaarschijnlijk veel steengoede grappen, die vlijmscherp van karakter, feilloos getimed en puntgraaf geformuleerd zijn”. Anderen vinden zijn grappen net iets te ver gaan.

Deze cabaretier is niet alleen bekend van zijn cabaretshows, maar ook van tv. Zo was hij eerst op de televisie te zien in de serie “Comedytrain presenteert”, maakte hij daarna deel uit van het televisieprogramma ‘Dit was het nieuws’ en speelt hij een van de hoofdrollen in de bekende Nederlandse film ‘Bro’s before Ho’s’.

De achterliggende gedachtes 

Daniël Arends gaat in de show Carte Blanche op zoek naar zichzelf en naar hoe hij wil zijn. Verhalen over identiteit, hypocrisie en fantasie spelen een belangrijke rol in zijn voorstelling. Vooral het zoeken naar eigen identiteit komt ook goed terug op het affiche dat bij de show hoort (zie voorblad). De voorstelling is modern cabaret waarin ook actuele zaken (zoals discriminatie) aan bod komen.

De show heeft een (niet al te duidelijke) opbouw. In het eerste deel worden er vooral veel grappen gemaakt, hierna probeert Daniël Arends zijn boodschap over te brengen en in het derde deel brengt hij de grappen en de boodschap samen. Carte Blanche is een solo-show dus Daniël Arends is de enige ‘speler’.

Zoals eerder al gezegd zijn de hoofdthema’s van Carte Blanche: identiteit, hypocrisie en fantasie. Daniël Arends kijkt als machomannetje kritisch naar anderen, maar ook houdt hij een zelfonderzoek waarin hij ook veel commentaar heeft op zichzelf. Hij maakt zichzelf meerdere malen belachelijk door zijn uiterlijk, bijvoorbeeld door zijn huidskleur of lengte. Maar ook gaat hij erg in op zijn innerlijk en zijn gedrag. Hij vertelt over het verschil tussen wie je van binnen bent en hoe je door de buitenwereld gezien wil worden. Zo vraagt hij zich openlijk af zijn succes hem niet naar zijn hoofd stelt. Hij stelt zich hierdoor kwetsbaar op. Arends laat verschillende nepheden in de wereld duidelijk naar buiten komen. Bijvoorbeeld tatoeages die hij eigenlijk alleen maar vind afleiden van iemands innerlijk.

Het enige wat op het podium stond waren grote witte letters waarmee Daniël Arends gespeld werd. Later in de voorstelling werd ook nog een piano naar voren gehaald, waarop Arends een liedje speelde. Om de piano heen stonden verschillende andere decorstukken die troep moesten voorstellen.

Daniël Arends had geen kostuum, maar zijn normale kleren aan. Zijn taalgebruik kon erg grof zijn, maar dit kon ook ineens omslaan naar een veel nettere en filosofischere manier van praten.

In de show betrok Daniël Arends zijn publiek erg bij de voorstelling. Hij praatte het hele stuk door heel duidelijk tegen het publiek en stelde mensen zelfs vragen. Meestal maakte hij als antwoord vaak een grapje terug om deze mensen op een leuke manier belachelijk te maken.

Mening

Ik vond Carte Blanche een hele leuke en vooral grappige voorstelling. Behalve dat ik erg gelachen heb, vond ik de boodschap die Arends naar voren bracht ook heel mooi. Door zijn verhalen begon je namelijk ook na te denken over jezelf en over hoe jij je gedraagt tegenover anderen. Ook vond ik het leuk dat hij mensen uit het publiek vragen stelde, omdat hij op iedereen die hij iets vroeg een scherp en grappig antwoord terug had. Wel was het een beetje spannend dat wij helemaal vooraan zaten, omdat wij ook nog kans hadden om uit het publiek gepikt te worden.

Ik raad anderen daarom zeker aan om naar een show van Daniël Arends te gaan.